Zondag 14 en maandag 15 September
Door: Tineke
Blijf op de hoogte en volg Tineke
15 September 2014 | Gambia, Banjul
Daarna moesten we voor de zekerheid nog geld wisselen, en langs de garage waar Oussie werkt, omdat we het binnenland in gaan en als je autopech hebt het wel prettig is als je wat gereedschap bij je hebt.
Daarna nog even tanken, afijn uiteindelijk om 1 uur zijn we vertrokken.
Onderweg is er geregeld oponthoud bij de militaire posten, politieposten of de immigratiedienst.
Of er loopt ineens een kudde koeien of geiten op de weg
Ook gebeurt het wel dat de militairen vragen of er iemand mee kan liften.
Meestal kun je dat maar beter doen, dat scheelt weer oponthoud.
In Soma hebben we gelunched ik had kip en Oussie had geitenvlees met uien.
Het smaakte prima en was goed gaar gelukkig.
Er was een klein jongetje die denk ik nog nooit een blanke had gezien.. Zodra ik maar naar hem keek begon hij al bijna te huilen, later op veilige afstand begon hij me uit te dagen, maar nog steeds moest ik niet te dichtbij komen. Haha zo schattig, helaas ben ik vergeten een foto te maken daar.
Het was zo'n warme dag, ik heb nog nooit zo uitgekeken naar een douche.
Om 7 uur waren we in Georgetown, omdat het een snikhete dag was kon Oussie niet te hard rijden, anders raakte de motor oververhit.
We hebben bij twee guesthouses gekeken, en de tweede maar genomen.
Nu op zoek naar een restaurant en dan eens kijken of we die fles wijn open krijgen.
Rond tien uur hebben we gegeten in een local restaurant alles is donker want de electriciteit werkt niet.
Het is vreselijk warm nog, na het eten naar bed omdat we morgen vroeg op pad gaan om nijlpaarden te zien. Helaas geen fan, dus niet zo best geslapen.
Om half 8 hebben we met de gids afgesproken om weer bij het restaurant te komen ontbijten.
Een omelet, wat brood met jam en een kopje thee.
Na het ontbijt op naar de boot op zoek naar nijlpaarden. Onderweg komen we mooie vogels tegen en een asp die door de bomen sprong.
Na een uur varen zagen we een nijlpaard met baby.
Ze kunnen erg lang onder water blijven dus het was geluk dat we deze gezien hebben. Toen weer terug naar George town, daar is de slavenmarkt, hier werden de slaven verhandeld die eerst op James eiland en van andere punten verzameld waren.
In de slavenhuizen werden ze als sardientjes opgeslagen.
De lastigste slaven zoals Kunta Kinteh, werden in de kelder gehouden, dat was zwaar. Omdat ze ook te maken hadden met het getij.
Met de Black starliner ( schip) werden ze naar oa America en Europa getransporteerd.
Sommige slaven konden vluchten, als ze de freedomtree bereikt hadden kregen ze een brandmerk free op hun lijf.
Er is een nieuwe boom geplant omdat de oude heel oud was en dood ging. Nu is er eenzelfde boom neergezet en als je hem aanraakt brengt het geluk.
Allemaal erg indrukwekkend...
Overal waar je loopt wordt je toegeroepen met de naam Twobob, het heeft de betekenis van blanke gekregen, maar het komt weg uit het koniale Britse geld wat er in de slaventijd was, vrije slaven werkten voor de Britten en Twobob was hun salaris wat ze van de blanken ontvingen voor hun werk.
Teruglopend naar de auto scharen de kinderen om je heen, ze willen allemaal mijn hand vast houden.
Ook vragen er velen om een voetbal.
Dat is wel iets wat ik lastig vind, maar ja je kunt niet iedereen helpen.
Rond 13.00 zijn we weer verder gegaan, met de pont de Gambia rivier over naar Wasu.
Oussie vroeg of ik wilde rijden, dat leek me wel wat. Maar is wel wennen in zo'n oude auto, er zit nogal speling in het stuur.. Maar veilig aangekomen in Wasu.
Daar zijn de stone circles te vinden, hier zijn koningen begraven.Ook hier kon je een wens doen door een steen op een pilaar te leggen.
Uiteraard wat foto's gemaakt ook op een 50 Dalasi biljet staat een afbeelding van deze circle.
Daarna door naar huis, een lange rit te gaan en het werd steeds warmer.
En ineens stopt de auto er mee, gelukkig waren er mensen aan het graven en behulpzaam om de auto te duwen, maar helaas zonder resultaat. Dus maar even wachten, misschien dat de motor oververhit was.
Afijn, het lukte nog steeds niet, er kwam van de heuvel een local bus aanrijden, dus snel alle spullen uit de auto gehaald, en de bus aanhouden, op naar een garage in het volgende dorp. Voor 5 Dalasi weer een local ervaring erbij.
Daar met een taxi en monteur terug naar de auto, gelukkig was het een kleinigheidje en voor 200 Dalasi voor de driver en 200 Dalasi (4 euro) voor de automonteur konden we onze weg weer vervolgen, er hing een hele donkere lucht en het begon al wat te lichten. Nog geen kwartier later brak het onweer los en regende het flink.
We moeten weer met een veerboot over, en inmiddels regent het ook in de auto, haha de rubbers zijn erg uitgedroogd, oh wat is de "nieuwe" auto straks een verademing voor hem.
Onderweg komen we auto's met geiten en schapen op het dak tegen, het is allemaal zo gewoon hier.
Na een stuk onverharde weg moesten we bij de veerboot uitkomen, hier was het ook lang wachten, toen we de boot op mochten rijden kreeg de auto een knal vanwege de oprit, en een kabel brak.
De auto werd terug geduwd, gelukkig had Oussie een kabel gekocht gisteren voor we weggingen, dus met wat hulp zat de kabel er ook zo weer in en konden we met de volgende veerboot mee.
Inmiddels is het bijna 8 uur en lijkt het er op dat we kunnen vertrekken.
Gelukkig had ik gisteren nootjes meegenomen, want de lunch hebben we overgeslagen vandaag, en ik had inmiddels best trek gekregen. Het is nog een. uur rijden naar Soma en daar wilden we wat eten, maar omdat het weer onweert en regent hebben we besloten om wat brood voor mij, en geitenvlees te kopen, dat eten we onderweg wel op, daarna door naar het hotel.
Uiteindelijk waren we 00.37 uur terug in het hotel.
Door de vele regen is internet alleen weer weg, dus hopelijk kan ik morgenochtend mijn verhaal online zetten.
Helaas is dit dus pas op donderdagochtend weer mogelijk en daarom hebben jullie zo lang niets gehoord.
Het is nog erg traag dus ik hoop dat het uploaden lukt
-
18 September 2014 - 11:42
Henk J:
Hoi Tineke, mooi reisverslag. Steeds weer spannend om te lezen hoe het gaat. Lijkt me een hele onderneming. Fijn dat je deze mensen kunt helpen. Veel bijgeloof in dat land zo te lezen, maar jij weet wel beter. Alle goeds verder! Henk J. -
18 September 2014 - 21:26
Anita:
Hai Tineke wat een verhaal weer. wat maak je veel mee zeg, erg leuk om te lezen wat je allemaal beleefd. dikke x van ons
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley